All in

yazmaktan uzaklaşmışım artık..eski tadı vermiyo gibi geliyo bana..ya da ben değişmiş olabilirim çünkü çoğu şey eskisi gibi olmuyo..bayramlar en basitinden..derler ya "nerde o eski bayramlar....". aynen öyle işte..öyle diyenlere hak vermeye başladım..insanın küçüklüğünde geçen bayramlar gerçekten çok farklı oluyomuş..
yeni giysileri giyip kapı kapı dolaşıp şeker toplama,gün sonunda ne kadar paramız olduğunu sayma..şöyle bi bakınca ne kadar da uzak geliyo şimdi..
keşke diyo insan..keşke hiç büyümeseydim de her bayram şeker toplamaya devam etseydim..ama olmuyo maalesef..artık işler tersine dönmeye başladı..yaş ilerledi,para kazanmaya başladık..yakında çocuklar gelip bizden para isteyecek ve buna alışmak zor olacak gibi..bunları yazarken bile geçmiş ve gelecekle ilgili bi sürü şey aklıma takıldığından dağınık bi yazı oldu..ama en başta da belirtmiştim olayın asıl sebebini..
şimdi diyeceksin "lan büyümekle yazmaktan uzaklaşılır mı?asıl büyüdükçe yazılır"..aslında ben de yazmak uzaklaşmadım, değişen hayat sebebiyle geçici bi travmayı atlatmaya çalışıyorum muhtemelen..ve içinde bulunduğum bu türbülans sebebiyle kafamı toplayıp üç beş kelimeyi yan yana koyamıyorum..şu anki durumumdan çek'e gitmekle kurtulacağımı sanıyor ve ümit ediyorum..bi an önce gitmeyi istesem de şu lanet olası vizeyi bi türlü veremediler..kimi ülkeler bikaç gün de vermesine rağmen bizimki bi aydan fazla oldu..inşallah bikaç haftaya çıkar..çıkar da ben de avrupa turuma yavaştan başlarım..böylece öğrencilikten iş hayatına yaptığım ani geçişi biraz da olsa atalatabilirim..

hopes never die as long as you have 'em...

gebzeden maceralar...1

gidiyorum artık..vakit geldi gelecek..nereye mi?
doğruuuu..bile bile yazmamıştım sana süprüz yapmak için..sen daha kpss puanım açıklanacak diye bekliyodun..ama neler oldu neler..puanım açıklandı, tercih yaptım, atandım bileeee..
gelmeyeceğini düşündüğüm yerlerden biri geldi hem de..artık Gebze Cumhuriyet Lisesi öğretmenlerinden biriyim artık..yarın bu saatlerde bütün öğretmenler oturmuş toplantı yapıyo olucaz..
ama hala şu öğrenci psikolojisinden çıkamadım galiba..laan napıcam ben diye düşünüp duruyorum.sonuçta o kadar kişiyle meslektaş oldum ama bilmiyorum işte noolacagını..hele de kalcak yerim belli olmaması kafamı daha çok karıştırıyo..sabah inicem, toplantıyı yapıcaz, sınavları yapıcaz, ee sonra?? müdür bey inşallah dedigini yapar da bekar bi arkadaşın yanına yerleştirir beni..yoksa resmen zıçtım yaani..gerçi "sana okulda bi oda ayarlayalım" demesi kulağa pek hoş gelmese de mecbur kalınca olcağı bu sanırım..

.....

ve üstteki taslağın üstünden bikaç gün geçer..malum kişi gebze denen, büyükşehirden bozma ama şehir havası olmayan bir ilçeye gelir..ancak o da ne??? kalcak yeri yoktur (yukarda belirtildiği üzre)..ilk gün müdürün aramalarına rağmen yer bulamayıp boynu bükük şekilde öğretmenevinin günlük 22ytl olan 3 kişilik odalarından birine yerleşir..her ne kadar günlük 22 lirayı vermek koysa da mecburiyet insana herşeyi yaptırır..artık pazartesi gününe kadar ögretmenevinde kalmak zorundadır..
tek umudu vardır bu zat-ı muhteremin..atatürk lisesinin ögrenci pansiyonundan kendine küçük de olsa bi odanın ayarlanması..eğer bu da olmazsa büyük ihtimalle imam hatip lisesinin pansiyonuna başvuracak..veee son ihtimal olarak da 2 ay kadar ögretmenevinde idare edecektir..!

to be continued...

tatil over

yavaş yavaş bir tatilin daha sonuna geliyoruz.kpss ile uğraşmaktan tatilin nasıl geçitiğini anlamadım zaten.ama sonunda tüm emeklerime değer inşallah ve değecek gibi de görünüyo. en azından istediğim yerleri seçecek kadar puanım var gibi :)
bikaç hafta sonra şu comenius'un da işleri başlıcak ki asıl telaş o zmn olacak.hem atan hem okulla ugraş hem vize al.... daha bin tane iş.. ama hele bi gidem şu çek'e de o zmn rahatlayıp kafamı dinlicem.daha dogrusu kafamı dinleyeceğimi pek sanmıyorum ama en azından şu türkiyedeki buhran havasından bi süre de olsa uzaklaşmış olucam ve inşallah sağ salim,akli dengem yerinde dönücem..
zaten dönünce çok büyük planlarım var..şimdi söylemeyeyim burdan, kimse duymasın..sonra yerimi kapmasınlar :D :Pp
bir de bugun dogum günümmüş benim..pek de ööle party havasında bişey olmadı (gerçi hangi dogum günüm de olmuş ki bunda olsun)..sade bi pasta ve that's all..
there you go and here I go...

tatiiiil

tatildeyim artık..artık dedigime bakma,bi hafta oldu ama anca yazabildim (sanki çok işim var da:P)..
neyse artık bu ögrencilikten iş hayatıma geçiş arasındaki bi tatil ve belki de ögrenci statüsündeki son tatilim:) nereye atanacagım hala ve yine meçhullerde.ama az kaldı artık.yüzüp yüzüp,bi tarafında kılçığını yutup kuyruguna geldik sayılır.bundan sonra sayılı gün çabuk geçer.hele ki böyle tatildeyken.
gerçi bilmiyorum neden ama bu sene tatil pek bi tat vermiyo.denize gideyim, yüzeyim, gezeyim, tozayım yok bu sene bende..içimden gelmiyo.artık o kpss denen illet tüm beynime işleyip beynimdeki bütün heyecanları kanserli hücreler gibi virüse fln mı dönüştürdü acaba? yoksa hala şu comenius olay mı kafamda tam bilemiyorum yada bilmek istemiyorum..ama duuur buldum.artık düşünmek istemiyorum bi süreliğine.sadece öyle boş boş tv izlemek,oyun oynamak,gezmek istiyorum kafama takılan ve düşünmek zorunda olduğum bişeyler olmadan.
yalnız bu arada gözümden kaçmadı..bunları yazarken de o düşünmek istemediğim şeyler aklıma geliyo ve düşünmek zorunda hissediyorum kendimi..o yüzden bu kısmı biraz pas geçiyorum:)

neyse bu gece degişik bişey yaptım.laptopu kucagıma alıp attım kendimi balkona, gecenin o serin kollarına bıraktım kendimi:P karşımda yanıp sönen yıldızlarla dolu bi gökyüzü var ve öten cırcır böcüklerinin sesi.artık saat de geç oldugundan etrafta sesler azaldı.sadece arada sırada geçen bi araba yada evine dogru giden bikaç kişi...bu gece seanslarım devam edecek gibi bu gökyüzü altında..

Ayrılık

gittim artık, bittim..beni orda tutan bir şey kalmadı dostluklar hariç. koca 4 senemin geçtigi o sehri nerede, nasıl olacagımı bilmeden bıraktım ardımda..belki gün gelecek hayatımı orda idame edicem, yada bir daha hiç gitme sansım olmayacak..kim bilir...
aslında o sehri bırakmak çok da koymadı..sadece arkamda bıraktıgım birileri oldugundan ayrılmak zor geldi..hareket (ayrılık) vakti geldiginde bu kadar üzülecegimi hiç düsünmemistim.ama demek ki insanın gerçek dostlarını bi yerlere ugurlaması yada bi yerde burakması gerçekten çok zor oluyomus..bunu anladım o dakikalarda..neyse ki çok uzun bir ayrılık olmayacak bu insallah..zaten yakın bir zamanda ankaranın o yaz sıcagında erimis yollarına geri dönücem yada konyanın bir yerinden gececek yolum..ama su kısa sürede bile hasret,özlem ve bunlara benzer birçok kız adının anlamını anladım..umarım bu herkes için çok uzun bi ayrılık olmaz..

şu anda yazdıklarımda sürekli aynı seyi tekrarlamıs olabilirim.çünkü ne yazdıgımı okumadan aklıma gelenleri yazıyorum, karalıyorum..amaaaan neyse iste...yasadıgım öyle bisey..

kpss

veeeee o büyük gün geldi. kpss denen illet yarın ve yarının ayrı bi önemi var çünkü yarın "first day of the rest of my life". artık ögrenci değilim ve bir süre ögretmen de değilim. nolacak,kaç puan alıcam,nereye atanıcam yada atanacak mıyım...??
ulen bitsin artık belli olsun ne olcağı..şu belirsizlik her şeyde olduğu gibi gelecek planları yaparken de insanı deli ediyo..inşallah bikaç ay sonra mutlu haberleri burdan duyurmak dileğiyle...!

Doktor Yazısı

Herkes "Doktorların yazıları kötü olur." der. ben de öyle düşünürdüm taaa ki o doktorla karşılasıya kadar. aslında onunla tanıştığımda daha 4.sınıfın başlarında, dersleri yüzünden hayatından bezmiş mini mini bir doktor adayıydı. tanışma nedenimiz de belliydi: tartışma,kavga :p
onu tanıdıktan sonra anladım onun ne kadar iyi ve tatlı biri oldugunu. geçen onca insana, zamana rağmen (kimine göre uzun, kimine göre kısa) birbirimizden kopmamayı başardık.
haa yazı diyoduk...işte kendisi de benim ve birçok insanın başaramadığı şeyi yapıyordu: çok güzel yazıyordu. kendi sayfasında yayınladıgı yazılarını büyük bi zevkle okuyordum. ama artık yazmak sıkıntıya sebep olduğundan kapatmış sayfasını ve son bir veda yazısı koymuş.
ama şunu biliyorum ki yazmaya devam edecektir her ne kadar yazılarını bizlerle paylaşmasa da:))
ve doktorların yazılarının kötü,anlaşılmaz olduğu tabusunu yıkamasa da ufak bi hasara ugrattı diyebilirim..

(cnm inşallah okursun bu yazıyı ve anlarsın hayranlarının ne kdr çok oldugunu ^_^ )

3 Doors Down

Evet 3 Doors Down fan'ıyım.. =)

Adamların yaptıkları şarkıları seviyorum. Her ne kadar Amerika'nın köy müziğini yapıyorlar deseler de ben dinliyorum. Var mı uleyn !!? =D

Neden

Nedenlerimi bırakıp gitmek istiyorum kimsenin "Neden?" diye sormayacağı yerlere...

Bir zamanlar...

Mutluydum aslında oturduğum zaman o yumuşak, göçmüş koltuğuma. Elime kalemi aldığımda ya da parmaklarım hissiz klavyenin tuşları üstünde gezinirken böyle hissetmemiştim daha evvelden. İçimdeki o hissi, mutluluğumu, çekip yok eden bir şeyler vardı.
Ama neydi?
Neydi?
..
..
İşte kafamın içinde yankılanan tek soru buydu galiba. Ne kadar mutlu ya da ne kadar aşık olsam da yok oluyordu işte bu yerde. Ama dur bi' dakika. Buldum!!!
Bu olsa olsa içinde akıtmak istediğin bi' dünya lav olmasına karşın oturup da doğru düzgün tek bir paragraf, tek bir cümle yazamamaktır. İşte benim de sorunum bu olsa gerek.
Ama ben de artık "Bir zamanlar..." diye başlayan cümlelerim olsun istiyorum...