yazmaktan uzaklaşmışım artık..eski tadı vermiyo gibi geliyo bana..ya da ben değişmiş olabilirim çünkü çoğu şey eskisi gibi olmuyo..bayramlar en basitinden..derler ya "nerde o eski bayramlar....". aynen öyle işte..öyle diyenlere hak vermeye başladım..insanın küçüklüğünde geçen bayramlar gerçekten çok farklı oluyomuş..
yeni giysileri giyip kapı kapı dolaşıp şeker toplama,gün sonunda ne kadar paramız olduğunu sayma..şöyle bi bakınca ne kadar da uzak geliyo şimdi..
keşke diyo insan..keşke hiç büyümeseydim de her bayram şeker toplamaya devam etseydim..ama olmuyo maalesef..artık işler tersine dönmeye başladı..yaş ilerledi,para kazanmaya başladık..yakında çocuklar gelip bizden para isteyecek ve buna alışmak zor olacak gibi..bunları yazarken bile geçmiş ve gelecekle ilgili bi sürü şey aklıma takıldığından dağınık bi yazı oldu..ama en başta da belirtmiştim olayın asıl sebebini..
şimdi diyeceksin "lan büyümekle yazmaktan uzaklaşılır mı?asıl büyüdükçe yazılır"..aslında ben de yazmak uzaklaşmadım, değişen hayat sebebiyle geçici bi travmayı atlatmaya çalışıyorum muhtemelen..ve içinde bulunduğum bu türbülans sebebiyle kafamı toplayıp üç beş kelimeyi yan yana koyamıyorum..şu anki durumumdan çek'e gitmekle kurtulacağımı sanıyor ve ümit ediyorum..bi an önce gitmeyi istesem de şu lanet olası vizeyi bi türlü veremediler..kimi ülkeler bikaç gün de vermesine rağmen bizimki bi aydan fazla oldu..inşallah bikaç haftaya çıkar..çıkar da ben de avrupa turuma yavaştan başlarım..böylece öğrencilikten iş hayatına yaptığım ani geçişi biraz da olsa atalatabilirim..
hopes never die as long as you have 'em...
